Gisteravond had ik me voorgenomen om nu eens echt heel vroeg op te staan, namelijk voor zonsopgang, om mooie vlinderfotootjes te maken. De zon komt op rond 6 uur, dus reken uit je winst... Om kwart voor 6 liep ik op het bloemenveldje naast ons huis en wat was dat genieten. De absolute rust, zelfs de krekels sliepen nog. Volgens mij heb ik de haan van de buren wakker gemaakt haha.,Het licht is dan echt heel mooi, alleen waar slapen die vlindertjes dan eigenlijk? Zoeken, zoeken en zoeken, maar ik heb er een paar gevonden. 
Helaas was ik sneller opgewarmd dan de vlindertjes, dus na anderhalf uur had ik het wel gehad en ben heel zachtjes, om niemand wakker te maken, even het zwembad ingegaan en heb daarna op terras zitten genieten van de wakker wordende natuur. Voor herhaling vatbaar dus.
Op het terras hebben we steeds een hagedisje lopen. Nu had ik toch mijn camera bij de hand, dus die heb ik gelijk eens mooi op de foto gezet.
Ons huis is een half uurtje rijden van de kust, dus vandaag, vrijdag, gaan we die eens bekijken. Het plan is te rijden naar Cecina en vandaar uit naar het noorden te rijden richting Livorno. Van te voren had ik opgezocht dat richting Livorno veel rotskust is en dat zou ik graag fotograferen met een lange sluitertijd, waardoor je een mooie soort mistachtige foto's krijgt. Dit lukt het beste aan het eind van de dag als al wat donkerder wordt.
Heel eigenwijs keken we niet naar de navigatie maar namen we een andere route. We volgden het bord wat aangaf hoe we naar Cecina moesten. (achteraf stond Cecina helemaal niet op het bord maar Miemo) Hadden we dat maar niet gedaan.......een onmogelijke weg leidde ons met haarspeldbochtend een berg op en, tja, dan moet je er ook weer af. Vol gaten en stenen. Wel erg leuk was dat we onderweg 2 zwijntjes zagen scharrelen. Helaas waren ze al verdwenen voor ik de camera uit m'n tas had gepakt (les--> altijd camera bij de hand houden).
Uiteindelijk kwamen we weer op een normale weg en konden we van alle uitzichten genieten. En....tara...een zonnebloemveld ontdekt. Als een klein kind in de snoepwinkel heb ik me uitgeleefd met het maken van foto's. Ik werd lek geprikt door de muggen, het zweet gutste over mn rug, maar wat was dat mooooooi
Aangekomen in Cecina hebben we even op het strand gekeken maar zijn weer gauw weggegaan. Enorm druk, mensen zitten heel dicht bij elkaar en nog zo warm. Terwijl het al 5 uur in de middag was.
Maar via Vada en allerlei andere dorpjes langs de kust richting Livorno gereden. Inderdaad prachtige kustlijn, maar heel moeilijk bij te komen. Er staan veel grote huizen langs de kust met grote ijzeren hekken en dikke deuren met grote letters PRIVATE. Bij sommige stukjes staan auto's op de vluchtstrook, daar kan je wel via rotsen naar beneden klimmen, maar op onze teenslippertjes geen goed plan. Overigens doen veel Italianen dat wel, er zaten best veel mensen beneden bij het water en er werd ook veel gezwommen.
Dus weinig foto's kunnen maken van de kust, maar wel leuk om het gezien te hebben. Onderweg bij een pizzeria gestopt en weer terug naar huis. Daar zat dit schatje op ons te wachten.
Buonanotte en tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.